De rituelen en tradities van een Marokkaanse bruiloft
Gaan jullie voor een Marokkaanse bruiloft? Of een bruiloft waarbij zowel de Nederlandse als de Marokkaanse cultuur is vertegenwoordigd? Dan wil je deze Marokkaanse tradities vast wel een plekje geven op jullie grote dag!

Het Hennafeest: een paar dagen voor de bruiloft
Een paar dagen voor de grote dag is er het Hennafeest. Op dit feest, meestal bedoeld voor de vrouwen, worden de handen en voeten van de bruid versierd met henna-patronen terwijl er Marokkaanse muziek klinkt. Achter het gebruik van Henna schuilt een diepere betekenis: dit staat voor gezondheid, geluk en bescherming.
Lees ook: Hennafeest: alles over de dresscode & cadeaus
Meerdere outfits voor de bruid
Dat de bruid meerdere outfits draagt tijdens haar bruiloft is een echte Marokkaanse traditie. Ben jij trots op de Marokkaanse cultuur maar hou je ook van modern-Westerse invloeden? Kies het beste van beide werelden en ga voor een kleurrijke kaftan én een moderne trouwjurk. In de Marokkaanse cultuur is het heel gebruikelijk dat de bruid meerdere outfits draagt.

De Zaffa: zang, dans en muziek op weg naar de feestlocatie
Dankzij de traditie van de Zaffa blijft jullie aankomst zeker niet onopgemerkt! Zang, dans en muziek staan centraal bij deze sfeervolle optocht naar jullie feestlocatie. De Zaffa is het symbolische startschot voor jullie nieuwe leven samen.
Lees ook: Een bruiloft met een Marokkaans tintje? Dit zet je op het menu!
Melk en dadels als symbool voor reinheid en vruchtbaarheid
Nog een belangrijke traditie: de bruid krijgt een dadel en slokje melk van de bruidegom, en daarna andersom. Dit gebruik staat symbool voor reinheid (de melk) en vruchtbaarheid en geluk (de dadels).

Gescheiden zalen voor mannen en vrouwen
Een traditionele Marokkaanse bruiloft kent gescheiden zalen voor de mannen en vrouwen voor een deel van de feestelijkheden. Afhankelijk van de wensen van de beide families kan deze traditie in ere worden gehouden, maar kunnen jullie er ook voor kiezen om het hele bruidsfeest samen te vieren.
Auteur: Daphne Doemges-Engelen



